1- قال رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم:
« من تاثم ان یلعن من یلعنه الله فعلیه لعنه الله »
هر کس از لعنت نمودن کسی که خداوند او را لعنت نموده خود داری نماید، لعنت خداوند بر او باد.
2 - امام صادق عَلَیْهِ السَّلَام فرموده اند:
هر کس گناه شمارد لعن بر کسانی که مورد لعن خداوند قرار گرفته اند پس لعنت خدا بر او باد.
3 - عن الامام زین العابدین عَلَیْهِ السَّلَام:
من لعن الجبت و الطاغوت لعنه واحده کتب الله له سبعین الف الف حسنه و محی عنه سبعین الف الف سیئه و رفع له سبعین الف درجه و من امسی یلعنهما واحده کتب له مثل ذلک
هر کس جبت و طاغوت (ابوبکر و عمر) را در هر روز یک مرتبه لعن کند، خداوند متعال هفتاد هزار هزار (هفتاد میلیون) حسنه برای او بنویسد و هفتاد هزار هزار گناه از او محو کند و هفتاد هزار هزار درجه برای او بلند کند و هر کس در شب یک مرتبه لعن کند برای او همین اجر و پاداش است.
4 - امام صادق عَلَیْهِ السَّلَام فرموده اند:
هیچ خونی به ناحق از دماغ کسی ریخته نشده و هیچ مال حرامی بدست نیامده و هیچ عمل زنایی در اسلام تا روز قیامت انجام نگرفته، مگر آنکه گناه این همه بر گردن ابوبکر و عمر است تا این که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام کند و ما بنی هاشم بزرگ و کوچکمان را امر به دشنام به آن دو و برائت از آن دو میکنیم.
5 - حسین بن ثویر و ابو سلمه سراج نقل کرده که این دو گفتند ما شنیدیم که امام صادق عَلَیْهِ السَّلَام بعد از هر نماز واجب چهار نفر مرد، ابوبکر، عمر، عثمان بن عفان و معاویه بن ابی سفیان و چهار نفر زن عائشه، حفصه، هند جگر خواره و ام حکم خواهر معاویه را اسم میبرده و آنها را لعن کرده است
6 - قال الصادق عَلَیْهِ السَّلَام:
کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ یُحِبُّنا و لم یتبرّء مِنْ أَعْدَائِنَا
دروغ میگوید کسی که گمان میکند ما را د وست دارد ولی از دشمنان ما برائت نمیجوید.
7 - قال الرّضا عَلَیْهِ السَّلَام:
کَمَالُ الدِّینِ وَلَایَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ عَدُوِّنَا
کمال و نهایت دین در ولایت و دوستی ما و برائت از دشمنان ما است.
8 - قال الصادق عَلَیْهِ السَّلَام:
مَنْ شَکَّ فِی کُفْرِ أَعْدَائِنَا وَ الظَّالِمِینَ لَنَا فَهُوَ کَافِر
(هر کس در کفر دشمنان ما (اهل بیت عَلَیْهمُالسَّلَام) و کسانی که به ما ظلم کرده اند شک کند او خود کافر است.
1- بحار الانوار ج 2 ص 202
2 - رجال کشی ص 528
3 - شفاء الصدور ج 2 ص 372
4 - بحار الانوار ج 47 باب 10 ح 17 و حقیقت وحدت ص 137 و مجمع النورین ص 124
5 - حقیقت وحدت ص 138 و فروع کافی ج 3 باب تعقیب و الدعاء بعد الصلاه
6 - بحار الانوارج 27 ص 57
7 - بحار الانوار ج 27 ص 58
8 - بحار الانوار ج 8 ص 337
