کلام حضرت صاحب الزمان:
اگرچه زمانه مرابه تاخیر انداخت، و مُقدَّرات الهی مرا از یاریِ تو بازداشت،
و نبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با کسانی‌که با تو دشمنی کردند خصومت نمایم،
(در عوض) صبح و شام بر تو مویِه می‌کنم،
و به جای اشک برای تو خون گریه می‌کنم
از روی حسرت و تاسّف و افسوس بر مصیبت‌هائی که بر تو وارد شد
تا جائی که از فرط اندوهِ مصیبت، و غم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم.
المزار الکبیر، ج1، ص501
