بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه شبهای قدر و شهادت مولایمان ،آقایمان ،بابایمان ،امیرمان علـــــــــــــــی (علیه السلام) هستیم.
و آنگاه که دست پلید همه نکبت ها و شقاوت ها، تیغ از نیام کفر و نفاق و سیاهی بر کشیدند، تا فرق زیباترین تجسّم نور و عدالت را بشکافد، ای آسمان بی منتها، چگونه این همه درد را تاب آوردی؟ و سینه در عمق این غم نشکافتی؟ و ای پهنای بیکران خاک، چگونه این همه مصیبت را به تحمل نشستی؟ و از جور زمان، آتشفشانی از غم بر سر زمان نباریدی؟ و اینک ای زمین و آسمان بی درد، ما دیوانگان عشق مولا، در ماتمکده سیاهپوش خویش گرد هم می آییم تا سینه در درد بیکران او بشکافیم، و آتشفشانی از اشک و آه بر زمین و زمان بباریم.
